Schoon genoeg?

De douche boven vordert gestaag. Isolatie op de vloer, vloerverwarming erover heen en dan Chinees natuursteen tot besluit.
De nieuwe spotjes alvast maar opgehangen om licht te hebben bij het tegelen.
Deze zomer wordt dan het water in deze badkamer aangesloten, de vloer gevoegd en de wanden betegeld en gevoegd. Dan eindelijk kan de nooddouche beneden weg. De nooddouche, die door de vorst deze winter in de muur lekt.
Iedere keer na het douchen moet de toevoer afgesloten worden in de cave. Geen wereldramp, maar als de nieuwe douche gebruiksklaar is, is het wel een enorme luxe erbij.


Daarna moet er snel begonnen worden met het bouwen van een scheidingswand tussen schuur en douche / woongedeelte om te voorkomen dat de boel deze winter weer bevriest.

En toen was er licht....

Dit was echt heel nodig! Het bovenlicht boven de toegangsdeur was, zoals bijna al het hout in huis, wel van eiken, maar erg verrot. En natuurlijk enkel glas. Tussen hout en glas door keek je naar buiten.
Niet bevorderlijk als je stookkosten wilt drukken.
Thuis dus een nieuw raam met dubbel glas gemaakt. Dan ben je altijd blij als het er zonder schaven in past. Voor vertrek uit Frankrijk meet je alles op, en noteert het in ons zwarte boekje. Het boekje waar alles in staat, van ral-nummers van verf tot deur- en glasmaten aan toe.
Toch als je dan in de schuur bezig bent, besluipt je altijd weer de twijfel. Het raam lijkt dan groter dan het raam dat je in je hoofd heb.
Maar het ging goed. Laat de kou maar weer komen! (is tie al weggeweest?)

mooi eiken

Je moet soms geluk hebben. De schoonzoon van Josien kwam aan met een fraai eiken deel. Dat was teruggekomen van een bestelling zei hij. 

Het was al wel betaald, maar waarschijnlijk niet goed bevonden.

Ik moest onder de dubbele deur tussen de woonkamer en de keuken nog een stofdorpel maken. Ik hield in de lengte 5 cm over en in de breedte kon er 1 cm vanaf! Echt geluk dus, En zeg nou zelf, een heel mooi dorpeltje toch?

Bedankt Johnny!

septic onder druk

De meeste woningen op het platte land van Frankrijk zijn niet aangesloten op het riool. Zij hebben een septic-tank. Omdat het afvalwater uit woningen steeds agressiever wordt, en daardoor een behoorlijke grondvervuiling plaatsvindt, heeft de Franse overheid bedacht om alle woningen in het land te controleren op de staat van de septic. Als deze dan afgekeurd wordt, heeft de bewoner 4 jaar de tijd om een fosse-septic aan te leggen. Aanrechtwater, vaatwasser, wasmachine en douchewater komen terecht in een vetopvanger. De schadelijke bestanddelen bezinken, en voorts wordt het water doorgesluisd naar de fosse. Wc heerlijkheden gaan direct naar de septic.

In de septic doen bacteriën hun werk. Het vloeibare residu loopt de fosse uit en komt in de geperforeerde pijpen van het vloeiveld. Al met al een gecompliceerde en dure installatie.

Om te voorkomen dat wij later tegen een afkeuring aanlopen, hebben wij onze buurman, wiens werk dat is, gevraagd de fosse-septic voor ons te realiseren. Hij zou dit voor begin juli gedaan willen hebben. Helaas kregen wij bericht dat het weer in Ménessaire, net als bij ons, zo bar slecht is, dat hij niet met gravers ons land op kan. Zodra dit wel kan zou hij ons foto's van de werkzaamheden sturen. Ik zal ze dan, ter informatie op het blog zetten.

Op de fles, aan de fles..

Al eerder maakten we hier in Nederland twee grote houten tafels en 4 lange houten banken om na gedane arbeid lekker buiten te kunnen zitten en van uitzicht, wijn en stokbrood te kunnen genieten.
Op Zeelandnet, de Zeeuwse Marktplaats, stond een aanbieding van terrasstoelen en tafels. Een ijssalon in Vlissingen ging op de fles. Prachtige, lekker zittende stoelen die je gewoon buiten kan laten staan. Ik kocht 12 stoelen en drie tafels voor €100,00.
Het terras is open, misschien een salon du thé? Ruimte genoeg. Ook kunnen ze later in de cave. Gezellige avonden met muziek, al dan niet live. Campinggasten verwennen op het terras.
En zo mijmer je maar voort.

Langdradig

Het gesleep met natuursteen was niet voor niets. De geïsoleerde vloer van jaccoboard lag er al een poosje voor klaar. Heel veel meters draden gaan er voor zorgen dat de voeten, tijdens douchen in de winter, niet aan de vloer vastvriezen.

Na de woonkamer en keuken nu dus ook in de badkamer een luxe vloerverwarming. Een heel gesjouw om de tegels boven te krijgen. Zoveel kilo's. Maar nu het allemaal op z'n plek ligt mag de vloer er zijn. Ik kan niet wachten tot de nooddouche gesloopt kan worden en wij boven in een echte royale badkamer kunnen douchen.

Nu, in de nooddouche, is het een probleem als het stukje zeep valt. Met mijn ranke lijf moet eerst het douchegordijn open om te kunnen bukken.

Zwaar aan de vracht

Het was een zware vracht deze keer. Zo een 10 m2 natuursteen voor de badkamervloer en 500 IJsselsteentjes, buitenom alle andere zaken die nog meegingen. Het was goed te voelen met remmen en optrekken, maar uiteindelijk verliep de rit prima.
Men zal zich wel afvragen waarom wij van alles uit Nederland meenemen en niet daar kopen.
Zaak is, dat een aantal dingen niet of slecht te krijgen zijn. Vaak weten wij in Nederland dan een goedkoper adres wat het de moeite van het meenemen waard maakt.
Mooi voorbeeld zijn die IJsselsteentjes. Op een offerte die wij kregen voor het maken van een nieuwe schouw stond een post metselsteentjes. Deze worden achterin de schouw gemetseld.

Prijs: bijna € 700,00! In Nederland kochten wij de steentjes voor € 50,00. Het natuursteen was in Nederland zelfs goedkoper dan de keramiek wandtegels in Frankrijk. Inmiddels ligt de badkamervloer erin, en de IJsselsteentjes wachten op de schouw. Al met al was het 't ritje wel waard.

La poste

In april hebben wij uit nieuwsgierigheid gevraagd, aan iedereen die onze blog volgt, ons een kaartje te sturen daar in Ménessaire.

Natuurlijk heeft niet iedereen dit gedaan, maar diegene die dat deden lieten ons versteld staan.

Geen kaarten van volgers waarvan wij weten dat zij de blog volgen. Maar, zonder namen te noemen onder meer:

Een lieve bekende uit Arnemuiden, Mensen uit Groningen waarvan wij het adres niet hebben, en dan ook geen kaartje terug kunnen sturen. Zij beloven in de zomer eens langs te komen.

De buren uit ons Franse dorp, de overburen uit Middelburg. En, tot op dat moment nog onbekenden die in Faye, vlakbij Cussy en Morvan, een woning kochten.

Inmiddels hebben we kennis gemaakt en elkaars stulp bewonderd. Wat een bijzonder gevoel die kaartjes! Wij hebben iedereen een kaartje terug gestuurd en ook bedankt.

Mocht de post te laat geweest zijn en wij eventuele kaarten gemist hebben.....

Iedereen heel erg bedankt voor de spontaniteit!